Attention Deficit Hyperactivity Disorder, beter bekend als ADHD, is de meest voorkomende gedragsstoornis onder (jonge) kinderen. Ongeveer 5% van de kinderen in Nederland heeft ADHD. En dit kan hun leven behoorlijk lastig kan maken. Vooral als een kind niet begrijpt waarom dingen moeilijk gaan. Hoewel de aandoening veel voorkomt bij kinderen, betekent dit helaas niet dat je er op latere leeftijd overheen groeit.
Veel volwassenen leven er ook nog mee, of werden pas op latere leeftijd gediagnosticeerd. Patiënten die op latere leeftijd de diagnose hebben gekregen, geven vaak aan dat ze liever op vroege leeftijd de diagnose hadden gehad. Dit zou hun leven een stuk eenvoudiger hebben gemaakt. Aangezien je met de juiste behandeling een zeer goed leven kan leiden. Hoe het kan dat sommige mensen pas als ze volwassen zijn deze diagnose krijgen? ADHD is moeilijk vast te stellen. Daarom is het goed om te weten hoe je de aandoening kan herkennen, testen en behandelen!
Hoe wordt ADHD veroorzaakt?
Hoe de gedragsstoornis precies wordt veroorzaakt is vandaag de dag nog steeds niet bekend. Ondanks de vele onderzoeken naar de aandoening. Wat medische experts wel weten is dat het te maken heeft met de genen dat een kind meekrijgt. Daarnaast zijn er verschillende risicofactoren die de kans vergroten. Het hoeft niet altijd een van de twee te zijn. Het kan ook zijn dat het een combinatie van de risicofactoren en bepaalde genen is. Enkele factoren die een rol kunnen spelen zijn:
- Hersenletsel
- Blootstelling aan schadelijke stoffen tijdens de zwangerschap
- Alcohol drinken en roken tijdens de zwangerschap
- Vroeggeboorte
- Laag geboortegewicht
Zijn er verschillende vormen?
De gedragsstoornis wordt onderverdeeld in 3 vormen: ADHD-I (Inattentive), ADHD-H (Hyperactive/Impulsive) en ADHD-C (Combined). Elk type heeft zijn eigen kenmerken. ADHD-I betekent dat je vooral moeite hebt met aandacht en concentratie. Bij ADHD-H draait het meer om hyperactiviteit en impulsief gedrag. ADHD-C is een combinatie van beide, waarbij zowel de aandacht als het gedrag een rol speelt. Elk type heeft zijn eigen symptomen, en die kunnen in de loop van de tijd veranderen. Zo kan het zijn dat je als kind ADHD-C had, waarbij je zowel druk was als moeite had met aandacht. Maar als volwassene kun je bijvoorbeeld alleen nog de symptomen van een van de andere vormen.
Symptomen van ADHD
Het beeld dat vaak van kinderen met ADHD wordt geschetst, is dat ze superdruk zijn en voor veel problemen zorgen, zowel thuis, als op school. Maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. De aandoening uit zich namelijk bij iedereen anders. Daarnaast is het goed om te weten dat alle kinderen soms moeite hebben om zich te concentreren of lastig gedrag vertonen. Dit betekent niet meteen dat jouw kind een probleem heeft.
Maar wanneer is een kind dan “gewoon” druk en wanneer spreken we over Attention Deficit Hyperactivity Disorder? Het grote verschil tussen een kind met ADHD en een kind zonder gedragsstoornis zit in het woord ‘soms’. Helaas groeien kinderen met ADHD niet “uit deze fase”. Aan de volgende symptomen kan je de aandoening herkennen:
- Veel dagdromen
- Dingen vergeten of snel kwijt zijn
- Friemelen of wiebelen
- Te veel praten
- Slordige fouten maken
- Onnodige risico’s nemen
- Moeite met verleidingen weerstaan
- Lastig vinden om op de beurt te wachten
- Moeite hebben met anderen omgaan
- Problemen met organiseren
- Moeite met lang stilzitten
Zijn er behandelopties?
Als je deze symptomen herkent bij jezelf, je kind(eren) of andere kinderen, is het slim om het gesprek aan te gaan of direct hulp in te schakelen bij je huisarts. Hij of zij kan waar nodig naar de juiste specialist doorsturen. Bij een positieve diagnose worden mogelijke behandelplannen besproken, zoals:
- Medicatie, zoals (non-)stimulantia en antidepressiva
- Gedragstherapie
- Oudercursussen
- Gezonde en uitgebalanceerde voeding
- Lichaamsbeweging
